Naar aanleiding van Pauw & Witteman, 22 september 2011
Het debat moet over de inhoud gaan en niet over de vorm. Wilders zou afleiden van de inhoud. Maar was het niet juist Rutte die wilde afleiden van de inhoud? Alle ogen richten zich op Wilders, maar ik me niet aan de indruk onttrekken dat het juist Rutte was die rond dit incident een trits uitglijders maakte. Ik zal proberen ze op te sommen:
- Het was Rutte die de aandacht verlegde van inhoud naar vorm door uitdrukkelijk aandacht te vragen voor een uitspraak die PVV-kamerlid De Roon had gedaan.
- Door de vermeende uitspraak van De Roon te kapittelen controleert de minister-president de kamer, terwijl dat staatsrechtelijk gezien andersom zou moeten.
- Bovendien betrof het geen uitspraak die De Roon gedurende de Algemene Beschouwingen had gedaan. Hij had deze gedaan tijdens een commissievergadering waarbij Rutte niet aanwezig was. Je zou toch denken dat de bij die commissievergadering aanwezige politici zelf mans (of vrouws) genoeg zijn om De Roon terecht te wijzen, mocht hij iets verkeerds gezegd hebben.
- Bij zijn kritiek op de uitspraak van De Roon, ging Rutte klakkeloos uit van de versie die Pechtholt de media had in geslingerd.
- Geconfronteerd met wat De Roon werkelijk gezegd heeft, trekt Rutte al te gemakkelijk de conclusie dat die uitspraak even verwerpelijk is. Dit is volgens mij niet het geval omdat refereren naar Erdogan als een islamitische aap niet hetzelfde is als refereren naar Erdogan als een islamitische aap die uit de mouw komt. Bij de uitdrukking ‘de aap komt uit de mouw’ is al bij voorbaat duidelijk is dat het hier om een figuurlijke aap gaat.
- De werkelijke vraag van Wilders betrof de kwestie of het geen probleem is dat Turkije lid is van de NAVO, nu Turkije zich in steeds vijandigere termen uitlaat over Israël. Juist door snel de aandacht te verleggen naar de uitspraak van De Roon, schiep Rutte de gelegenheid de vraag van Wilders stiefmoederlijk te behandelen. Nu begrijp ik dat het hier om recente internationale ontwikkelingen gaat die nog niet zijn uitgekristalliseerd en die mede daarom zeer precair zijn. Maar dan nog acht ik zo’n afleidingsmanoeuvre ongewenst.
- Juist nu het aandacht vestigen door Rutte op de vermeende uitspraak van De Roon tot zulk een spektakelstuk heeft geleid, zal dit de media en politiek in Turkije niet zijn ontgaan. Rutte heeft daarmee eigenhandig de kiem gelegd voor een mogelijke diplomatieke rel met Turkije.