Eigenlijk gaat het niet om één maar op twee politici. Het betreffen Alice Weidel en Tino Chrupalla. Samen delen ze het voorzitterschap van de partij Alternatieve für Deutschland (AfD). Eerst verscheen de melding dat Weidel niet zou verschijnen op een manifestatie van de AfD ter ere van de Dag van de Duitse eenheid, dinsdag 3 oktober. Er verscheen wel een korte video waarin ze uitlegt dat ze niet komt, omdat zij en haar gezin bedreigd wordt. Weidel heeft een vrouw als partner. Verder bestaat haar gezin uit twee jongens. Het bericht kwam niet van de Duitse, maar van de Zwitserse politie. Weidels partnerin is Zwitserse, heeft ook nog over een onderkomen in Zwitserland beschikt. Zo is te verklaren dat de Zwitserse politie het als haar taak beschouwd, het gezin voor gevaren te waarschuwen.
Toen ik ervan vernam, interpreteerde ik de bedreiging van Weidel meteen als verstoring van het Democratisch proces. Komende zondag zijn namelijk verkiezingen in Beieren (13 miljoen inwoners) en Hessen (6 miljoen inwoners). In beide landen is er een nek-aan-nekrace voor de tweede, derde, en vierde grootste partij. De grootste partij in beide landen zijn de christendemocraten. Hoewel de AfD door alle andere partijen wordt uitgesloten voor regeringsdeelname, kan het dus wel gebeuren dat de AfD in beide landen de belangrijkste oppositiepartij wordt. Op het niveau van de Bondsrepubliek is de AFD in recente peilingen al de tweede grootste partij, en loopt ze ook in op de grootste partij, de christendemocraten. Belangrijke reden voor het succes is de onvrede met de huidige bondsregering de zogeheten ‘Ampelregiering’ Rood staat voor de SPD, geel voor de FDP, en Goen voor Die Grünen. Alledrie de partijen staan op fors verlies.
In verlengde van het cordon sanitaire (Brandmauer), wordt de AfD ook voortdurend als niet democratisch en zelf als fascistisch of nazistisch bestempeld. De consequentie van dat oordeel is dat de zich democratisch wanende partijen daaruit het recht mensen te mogen ontlenende democratisch omgangsvormen en spelregels ten aanzien van de AfD achterwege te kunnen laten. Daarmee worden ze zelf echter in steeds hogere mate ondemocratisch.
Het is overigens niet bij bedreigingen ten aanzien van Weidel gebleven. Een dag later werd medevoorzitter Chrupalla, ook op een partijmanifestatie onwel. Van zichtbaar geweld is geen sprake: er is niet met stenen gegooid, of met messen gestoken, of geschoten. Wel berrichten ooggetuigen dat er een naald gevonden. Gesproken wordt van een ongeveer twee centimeter lange naald met een plastic kop. Ik denk dan aan aan prikbordnagels. Het vermoeden bestaat dat Chrupalla met zulk een naald vergiftigd zijn.
Maar politie een justitie verspreiden een bericht waarin staat dat men niet heeft kunnen constateren dat er überhaupt een aanslag heeft plaatsgevonden. Op de vraag of er een naald gevonden is, beantwoord de woordvoerster justitie door te zeggen dat er geen spuit, en ook geen infectienaald is gevonden. Dit is natuurlijk niet echt en antwoord op de vraag. Dat antwoord wordt ontweken. Later wordt toegegeven dat er inderdaad prikbordnaalden (Pinnadeln) zij gevonden. Het bloedonderzoek zal overigens dagen duren, wat betekent dat het resultaat daarvan pas over het weekend bekend zullen worden. Dat is dus na de verkiezingen op zondag. Tot de verkiezingen wordt het vermoeden van een aanslag zoveel mogelijk gebagatelliseerd. ARD en ZDF besteden er bitter weinig aandacht aan. Het gaat dan om reportages bij het overig nieuws van ongeveer 30 seconden.
Dan komt er een brief van de behandelende arts van Chrupalla. Het tijdschrift Junge Freiheit zegt over deze brief te beschikken. De artsen van het plaatselijk ziekenhuis van Ingolstadt hebben bij Chrupalla een intramuskulaire injectie vastgesteld hebben. Verder is er een verwonding door een steek met een naald vastgesteld in de deltaspier (schouderspier). Verder wordt er gesproken van:
“Schwindel mit Übelkeit und Brechriz sowie Kopfschmerzen met präkollaptischem Ereignis nach inklaren Intox.”
Het ziet er dus naar uit dat Chrupalla vergiftigd is met een soort naald, wellicht de gevonden prikbordnaald.
Dan meldt Bild op donderdagmiddag al, een bericht waarin er wel sprake is van een bloeduitslag. zonder veel toelichting wordt bericht dat de bloedwaarden normaal waren. Het bericht komt via Justitie. Het ziekenhuis mag over de kwestie niet met de pers communiceren. Waarom er nu plotseling wel een uitsla van de boedtest is, en wat er precies getest is, daarover wordt geen uitsluitsel gegeven.
Op social media is de kwestie geen uitgemaakte zaak. Als je niet weet naar welk gif je zoekt, hoe kun je dan beslissen dat er van vergifiging geen sprake is? En bestaan er niet ook giften die al heel snel na toediening niet meer in het lichaam op te sporen zijn?
Dan komt via Junge Freiheit zaterdagmiddag het bericht dat de arts zich gedeeltelijk distantieert van de artsenbrief, nadat hij door de politie verhoord werd. Het punt waarop de arts zich heeft moeten corrigeren betreft dat hij de anamnese als diagnose omschreven heeft. Als Chrupalla aangeeft dat hij zich duizelig voelt, een neiging tot braken ondervindt, en hoofdpijn heeft, dan is dat strikt genomen geen diagnose maar een anamnese. Als dan politie en justitie je met deze onnauwkeurgheden confronteerd – wellicht met de dreiging dat het anders tot rechtszaken komt, die wellicht leiden tot een ontheffing uit het beroep van arts, dan wil je die onnauwkeurigheden natuurlijk wel toegeven. Dat is dan voor justitie voldoende om tot en met de verkiezingen van een dag later de gewenste indruk te wekken, namelijk dat er van een aanslag geen sprake is. Ondertussen is de kwestie bij ARD en ZDF ogenschijnlijk allang weer uit het blikveld. Wellicht barst de discussie pas echt los, nadat de stemlokalen dicht zijn.