Naar aanleiding van Nova, 9 december 2009 en Pauw & Wiiteman, 9 december 2009
Het rapport kent dermate veel conclusies en aanbevelingen dat het moeilijk is uit te vissen waar nu precies de weeffout zit. Volgens mij zit deze in de coördinatie tussen de verschillende aspecten van vergunningverlening. In het rapport staat hierover te lezen:
“De voorbereidingen en advisering van de kant van verschillende diensten hebben zogeheten multidisciplinair plaats, maar feitelijk per dienst afzonderlijk. In het overleg tussen diensten beschikken de aanwezigen niet over gezamenlijke scenario’s voor het geval dat het mis gaat.”
Opmerkelijk is dat de organisator van het evenement deze coördinerende rol is toebedeeld:
“De organisator van het evenement droeg de verantwoordelijkheid voor het voorzitten en bewaken van het dienstenoverleg. Dit is een te zware verantwoordelijkheid die bovendien tot spanningen kan leiden tussen de al dan niet commerciële belangen van de organisator en de veiligheidsbelangen.”
De organisator van het evenement heeft deze rol, zoals te verwachten was, onvoldoende waargemaakt:
“De organisator van Veronica Sunset Grooves heeft zijn organiserende rol tijdens de voorbereiding onvoldoende waargemaakt. Het dienstenoverleg was onvoldoende georganiseerd en onvoldoende scherp. De verslaglegging van het dienstenoverleg was ontoereikend. Wijzigingen werden in een laat stadium aan betrokken diensten meegedeeld. De organisator heeft de verwarring over het aantal bezoekers niet opgelost. De particuliere beveiligingsorganisatie was niet in staat additionele capaciteit naar aanleiding van de informatie over de komst van hooligans te realiseren. Hierdoor waren er minder particuliere beveiligers dan de politie wenste.”
Voor zover de gemeente zichzelf ook een coördinerende verantwoordelijkheid toekent, is deze op een gebrekkige wijze toebedeeld aan een team met beperkte bevoegdheden:
“Het Team Horeca en Evenementen heeft een coördinerende rol in het vergunningen traject, maar het kan deze rol in de praktijk slechts in beperkte mate vervullen. Het team is daarvoor te afhankelijk van de inbreng van elk van de vele betrokken diensten. Het team staat op te grote afstand van de directie Veiligheid.”
In het rapport wordt gepleit voor herstel van de oude situatie waarin de directie Veiligheid de coördinerende verantwoordelijkheid heeft:
“De directie Veiligheid van de gemeente dient het vergunningentraject in Rotterdam te coördineren. Daarbij behoort de interdisciplinaire afweging van belangen en risico’s. Een deel van deze veranderingen is al in gang gezet. Het Team Horeca en Evenementen moet weer integraal ondergebracht worden bij de directie Veiligheid.”
De oplossing voor het coördinatieprobleem die Aboutaleb na de ongeregeldheden aan het strand in Hoek van Holland bedacht heeft, wordt in het rapport niet afgekeurd:
“De instelling van een commissaris evenementen is een waardevol initiatief.”
Men wijst er evenwel fijntjes op dat dit geen alternatief is voor het voorstel om de coördinerende verantwoordelikheid bij de directie Veiligheid te leggen:
“Het is tevens noodzakelijk een functionaris te benoemen die de coördinatie tussen alle betrokken gemeentelijke en andere diensten organiseert. Het is logisch een functionaris van de directie Veiligheid hiermee te belasten.”
De vraag is nu: Onder wiens verantwoordelijkheid is het zwaartepunt van de coördinatie verlegd van de directie Veiligheid naar de organisator van het evenement. Was dat onder Aboutaleb of was dat onder diens voorganger Opstelten. Als dat onder Aboutaleb was, dan zijn er duidelijke inhoudelijke redenen om de verantwoordelijkheid voor de ongeregeldheden bij Hoek van Holland daadwerkelijk aan hem toe te bedelen. Dan zou hij wat mij betreft moeten aftreden.