Naar aanleiding van Nova, 13 maart 2010
Incest zou geen kwestie van cultuur maar van macht zijn, maar hoe omgaat met macht is onderdeel van cultuur.
Deze week nog hoorde ik op de radio een Marokkaans meisje, ik geloof ze was twintig jaar, die meer op had met de Nederlandse dan de Marokkaanse cultuur. Ze wilde ook graag een Nederlandse vriend. Haar vader stond dat echter niet toe en dreigde haar te vermoorden als ze met een Nederlandse vriend zou komen aanzetten. Volgens haarzelf was dat geen loos dreigement.
Nu is dit geen voorbeeld van incest, maar wel van cultuurgesanctioneerde machtsverschillen binnen een gezin. Achtergrond van de verschillende omgang met jongens en meisjes binnen het Marokkaanse gezin, is dat families elkaar over en weer bruiden geven. Als je een bruid geeft, verwacht je er ook een terug. Als nu een zoon aanpapt met een Nederlandse meid, dan vind men dat geen enkel probleem. Het is zogezegd een vrouw die men ontvangt, maar waar men geen dochter voor hoeft terug te geven. Als daarentegen de dochter een Nederlandse vriend heeft, dan is men die dochter kwijt, zonder dat men daar een bruid voor terugontvangt.
In een aantal films staat een relatie tussen een Marokkaanse jongen en een Nederland meisje centraal. Voor Marokkanen is dat totaal niet confronterend. Confronterend zou pas zijn om een film te maken waarin een Nederlandse jongen een relatie krijgt met een Marokkaans meisje. Die film laat evenwel nog op zich wachten.