Thomas von der Dunk sleept zo ongeveer de hele wereldgeschiedenis erbij om Bolkestein van repliek te dienen als deze zich afvraagt waarom een rechter in Nederland een tramconducteur verbiedt een kruisje te dragen, terwijl zijn vrouwelijke moslimcollega’s wel hun door de werkgever verstrekt hoofddoekje mogen dragen (Artikelen zijn niet terug te vinden op de site van de Volkskrant, maar wel een artikel dat naar beide stukken verwijst). Van der Dunk presenteert hier een omgekeerde chaostheorie. Hij verklaart het klappen van de vleugels van een vlinder ergens op een grashalm, uit alle stormen die sinds mensenheugenis over de wereld razen.
Dan vind ik Bolkesteins verklaringsmodel dat de beslissing van de rechter met de christelijke neiging om de hand in eigen boezem te steken te maken heeft, toch handzamer. Misschien kan ik daaraan toevoegen dat die christelijke neiging vooral ontaardde door toedoen van de secularisering. De PvdA sinds den Uyl, maar ook de PPR zijn exponenten van die secularisering. Als je namelijk niet meer gelooft in een hemel, ben je genoodzaakt de hemel op aarde te realiseren. Dan meen je ook dat je de hemelse goedheid al op aarde dient te realiseren.
Dat nu lijkt me een misverstand. Een mens mag gewoon een mens zijn. Een mens hoeft geen engel te zijn.