Naar aanleiding van Nova, 17 juli 2009
Niet alleen de bevolking maar ook de geestelijke top blijkt in Iran tot op het bot verdeeld. Wat Rafsanjani doet, is oproepen tot een gematigder bewind met meer vrijheid, om zo ervoor te zorgen dat de bevolking de islamitische staatsvorm blijft tolereren. Zou er dan toch zoiets als een gematigde islam bestaan?
Dat de islam niet voor meerdere uileg vatbaar is, heeft arabist Hans Jansen genoegzaam duidelijk gemaakt. De islam blijft een godsdienst om met handschoenen aan te pakken. Van de andere kant zijn moslims gewoon mensen die een menswaardig bestaan willen leiden. Dat schept ook bij hen de behoefte om islamitische voorschriften minder stringent toe te passen, om de soep minder heet te eten, dan ze wordt opgediend.
Dat laatste lijken Mousavi, Rafsanjani en ook Khatami voor te staan. Daarmee verander je wellicht niet de fundamenten van de islam. Het maakt wel dat bevolking minder te lijden heeft onder de voorschriften van de islam. De overgang van een fundamentalistisch naar een gematigd islamitisch regime in Iran zou toch een slok op een borrel schelen.