Naar aanleiding van Nova, 26 mei 2011
Ha, eindelijk weer eens een PVVer bij Nova! Dion Graus. Alleen al kijken naar hem, is een feest! Blauwe, ovale glazen in een klein, zwart omrand montuur; rood krullend lang haar op een fors bemeten hoofd; een donker colbert dat fraai contrasteert met zijn vaalroze shirt; en dat alles zonder stropdas natuurlijk. Maar ja, het gaat in de politiek om de inhoud.
Eerlijk gezegd ben ik verrast door het standpunt van de PVV inzake dierenwelzijn. De PVV vindt op dit punt aansluiting bij partijen als de Partij voor de Dieren en GroenLinks. Het lijken wel hippies bij de PVV.
Zelf ben ik moreel wat minder ontwikkeld. Zelfs na de acties van de Vegan Striker heb ik niet zoiets van: Het moet maar gedaan zijn met de nertsfokkerij in Nederland. Bovendien vraag ik me af welk resultaat men denkt te bereiken, als we hier de nertsfokkerijen sluiten, terwijl ze in Griekenland met EU-subsidies worden opgezet. Het enige resultaat is dan dat Nederland zich kan beroepen op haar schone blazoen, terwijl de dieren er per saldo slechter vanaf zijn. Een bijkomend zorg is of de Europese regelgeving wel toelaat dat Nederland eenzijdig de nertsenfokkerij verbied.
Maar goed, in de politiek is niet alleen de stellingname maar ook de uitvoering van belang. Als een goed kleermaker moet je ook op de afwerking letten, ook al is het ontwerp niet jou keuze. Dan valt toch wel op dat de PVV niet zondermeer de beurs wenst te trekken voor haar morele wensen. De gevraagde compensatie van een half tot een heel miljard euro willen ze niet betalen. In plaats daarvan willen ze een ruime overgangsregeling waardoor het bedrijfseconomisch verlies van bestaande fokkerijen beperkt blijft. Dan hoef je nog maar weinig compensaties te betalen, en bereik je op termijn toch je doel. “Erst das Fressen, dann die Moral,” lijkt daarbij het devies. Misschien is dat wel het verschil met een partij als GroenLinks die de neiging heeft erg kortademig te worden, als morele eisen te stellen zijn.