Gekeken naar cabaretregistratie “Even Geduld AUB” van cabaretier Jochem Myjer. Het goede nieuws is dat ik de voorstelling hem verdragen. Je moet weten dat onrust mij al bekruipt als ik show van André van Duijn moet uitzitten. Met Myjer heb ik wat dat betreft ook slechte ervaring. Uit te aankondiging bleek dat hij zich bewust is van die mogelijke uitwerking, wat voor mij een reden was om te kijken naar wat hij met dat inzicht vervolgens gedaan heeft.
Opvallend is natuurlijk die overgrote buste van hemzelf met daarop bij de sketch horende beamerprojecties. Daardoor is vrij snel duidelijk wanneer hij van setting wisselde. Je hoeft dat niet op te maken uit wat hij allemaal zegt. . Juist dat werkt onrustig voor de kijker. Die heeft dan het gevoel er steeds achteraan te moeten hollen. Het hoofd maakte bovendien duidelijk dat het steeds om hem ging.
Wat ook wel werkt, is dat hij steeds geruststellend commentaar geeft over zijn grappen en grollen. Dat heeft echter als bijwerking dat hij nogal bevoogdend overkomt. Bij zijn act als een van de Toppers lijkt het hij, door te lachen, duidelijk te willen maken dat het hier niet echt een comming-out gaat.
Exemplarisch voor de hele show is het moment waarop hij een kind in de zaal (een brugklasser) geruststellend commentaar wilde geven op grappen over seks. Dat lukt natuurlijk niet helemaal. Ik denk evenwel dat hij dit ongemakkelijke moment, bewust opzoekt om een soort tweespalt over het voetlicht te krijgen.
Eigenlijk is zijn humor heel geschikt voor kinderen. Die is in zijn overduidelijkheid gemakkelijk te volgen en kinderen vinden Myjers gekkebekketrekkerij wel leuk. Als hij daarnaast toch ook volwassenen wil blijven aanspreken, dan kan hij ervoor kiezen om een soort cabaret voor het hele gezin te maken. Daar mag natuurlijk best wel eens een hint naar volwassenen inzitten die kinderen ontgaat. Dan kun je seks evenwel niet zo centraal stellen als Myjer dat in deze show soms wél doet.