John Mearsheimer bekijkt de wereldpolitiek vanuit een realistisch perspectief. Hij heeft het vaak bij het rechte eind. Zo voorspelde hij dat China door de sterke economische groei zich niet zou ontwikkelen als een liberale democratie die naar de pijpen van de VS zou dansen, maar dat China haar eigen koers zou gaan varen. Inmiddels zien we dat China al dan niet in het kader van de BRICS-landen haar eigen stempel drukt op de wereldpolitiek. Mearsheimer heeft ook al jaren geleden voorspeld dat Rusland niet zou accepteren als Oekraïne bij de NAVO getrokken wordt, een ambitie die de VS al in 2007 uitte. De aanslag door Hamas kwam voor Mearsheimer ook als een verrassing. Dat betekent echter niet dat hij niet dat hij dacht dat er niks aan het handje was. Wie zijn boek De Israël-loby gelezen heeft, weet dat de bijna onvoorwaardelijke steun van de VS voor Israël, niet altijd goed uitpakt, niet voor de VS, maar ook niet voor Israël zelf.
Zoals ik het zie, kun je Israël zien als een verwend kind. Door de militaire steun die ze krijgen, voelen ze zich machtig en menen ze nauwelijks concessies te hoeven doen. Daardoor hebben ze de kans op een tweestatenoplossing voorbij laten gaan. Zelf was ik lang van mening dat vooral van Palestijnse kant weerstand was tegen de tweestatenoplossing. Uit De Israël-lobby heb ik echter opgemaakt ook van Israëlische zijde de nodige onwil bestond. Onredelijkheid van Israëlische zijde werd echter in de VS onder druk van de Israël-lobby met de mantel der liefde bedekt. boze tongen beweren zelfs dat de Mossad, de Geheime dienst van Israël, de opkomst van Hamas in haar begindagen ondersteund heeft, juist omdat zij, net als Israël, het hele land voor zich wilde. From the river to the sea, Palistine will be free, heet dat tegenwoordig. Dat ook Israël ernaar streeft heel het land, inclusief de westelijke Jordaanoever en Gaza, voor zichzelf wil houden, blijkt uit het feit dat de Palestijnse bevolking op steeds kleinere stukken land wordt teruggedrongen. Noam Chomsky noemt die partjes nuggets.
Gaza is een afgesloten gebied dat je als Palestijn niet zomaar kunt verlaten. Het wordt vaak vergeleken met een open-lucht-gevangenis. Ik zie het meer als een getto. Na de aanslag ontstond de indruk dat Israël niet alleen Hamas wilde vernietigen, maar ook af wilde van de Palestijnen in Gaza. Ik noem het de tandpasta-tube-strategie. Zie de Gazastrook daarbij als een tube met de opening aan de zuidgrens met Egypte. Zoals je een tube van onderaf leegknijpt, zo riep Israël de Palestijnen in het noorden van de Gazastrook op om naar het zuidelijke deel te vluchten. Ondertussen probeerde Israël de grens met Egypte geopend te krijgen, niet om noodhulp naar binnen te laten, maar om de Palestijnen naar Egypte te laten vluchten. Tegelijkertijd is er met Egypte en met Jordanië erover gesproken of zij de Palestijnen zouden opvangen. Met financiële hulp van Qatar zouden steden in Egypte voor Palestijnen gebouwd worden. Dat is zo’n beetje de oplossing die Israël voor ogen had. Zowel Egypte als Jordanië bedanken echter vriendelijk. Egypte zegt te vrezen dat de komst van Palestijnen uit Gaza tot aanslagen gaat leiden. Zo net zag ik op Youtube dat er inderdaad een Israëlisch document bestaat dat een plan bevat om alle Palestijnen uit Gaza te verdrijven. Premier Benjamin Netanyahu bevestigt het bestaan van dit document. Volgens hem gaat het echter slechts om een hypothetisch plan.
Mearsheimer stelt in zijn boek over de Israël-loby dat zo ongeveer heel veel conflicten in het Middenoosten zijn terug te voeren op de onvoorwaardelijke steun van de VS voor Israël. Denk daarbij aan de conflicten in Irak, Syrië, Iran en Libanon. Osama bin Laden was tot terrorisme geïnspireerd door het conflict tussen Israël en de Palestijnen.
Maar tot 7 oktober 2023 leek het erop dat Oekraïne de rol van Israël had overgenomen. Voor 2014 heeft de VS gezorgd voor een machtswissel, een soort putch, in Oekraïne. Na 2014 bestond er een conflict binnen Oekraïne, waarin de VS Oekraïne grootdeels zijn gang liet gaan. Bovendien zorgde de VS voor de opbouw van het leger van Oekraïne. In de herfst van 2021 sloot de VS verdragen met Oekraïne. Sinds 24 februari 2022 worden die verdragen uitgevoerd in die zin dat de VS toezegt Oekraïne te steunen whatever as it takes. Ook wordt aangestuurd op lidmaatschap van Oekraïne van de NAVO. Het zit ernaar uit dat Oekraïne de rol van verwend kind heeft overgenomen. Het wapentuig dat Oekraïne van de VS en ook van EU-landen krijgt wordt in snel tempo erdoorheen gedraaid. Bij nieuwe leveringen toont Zelensky zich een jengelend kind dat nooit tevreden is. En als Oekraïne dingen doet die niet door de beugel kunnen, dan wordt dat, zoals dat bij een verwend kind betaamd, met de mantel der liefde bedekt.
Inmiddels heeft de VS twee verwende kinderen die het tevreden moet zien te houden, twee conflicthaarden ook die in elkaar kunnen overslaan. Als dat gebeurd dan behoort een derdewereldoorlog ook tot de mogelijkheden.