Naar aanleiding van Nova, 7 april 2009
Ik heb de indruk dat, op enkele uitzonderingen na, de bestaande club bankiers het nieuwe beleid gaat uitvoeren. De zittende bankiers zouden onmisbaar zijn. Waarom? Omdat tot de profielbeschrijving van de functie hoort dat je de functie al uitoefent. De nieuwe CFO van ING was immers zo uniek omdat hij al CFO bij een andere bank was. Dat hij bij die andere bank best steken heeft laten vallen, doet daarbij blijkbaar niet ter zake. Belangrijk is dat de poel van potentiële kandidaten kunstmatig klein wordt gehouden. Want als het aanbod klein is …, juist ja, dan gaat de prijs (salaris + bonussen) omhoog. Vroeger was dat anders. Cees Maas is ooit bij het ministerie van Financiën weggekaapt om binnen 1 of 2 jaar klaargestoomd te worden tot voorzitter van de raad van bestuur van wat later ING is gaan heten. Blijkbaar was men toen van mening dat je helemaal geen CEO hoeft te zijn geweest om CEO te worden. Belangrijkste toen was dat je als bankier een degelijke boekhouder was die op de koop toe ook nog een beetje kan leidinggeven. Maar als dat voldoende is, dan heeft dat als consequentie dat er legio goede bankiers te rekruteren zijn. En, hoe zat dat nou? Als het aanbod groot is … wat gebeurd er dan met de prijs?