Naar aanleiding van Nova, 15 januari 2010
“Was Haïti maar Frans gebleven,” peinst Piet Emmer op de website van de Volkskrant. Door de vroege slavenopstand heeft Haïti nooit “kunnen profiteren van het ‘omgekeerde’ kolonialisme, waarbij het moederland niet langer financieel profiteert van zijn overzeese bezit, maar zich juist verplicht ziet daar flink te investeren.”
Misschien kun je meer in het algemeen stellen dat de naoorlogse dekolonisatiegolf dikwijls averechts heeft uitgepakt. In feite gaf men met de toenmalige dekolonisatie toe aan de nationalistische tendens waar ook het fascisme deel van uitmaakte.
Misschien is het zelfs opportuun om met de inzichten van nu, in sommige gevallen rekolonisatie te overwegen. Haïti zou weer gelieerd kunnen worden aan Frankrijk, zoals Guadeloupe en Martinique dat tot op de dag van vandaag nog steeds zijn. Een andere mogelijkheid is om van Haïti de 51ste staat van de Verenigde Staten te maken. In beide gevallen zouden de Haïtianen beter af zijn dan nu.