Over tien jaar blijkt Kopenhagen ook weer een mislukking te zijn. ‘Net als Rio en Kyoto. Het leidt allemaal nergens toe.
Politici beloven graag dingen. Daar zijn ze goed in. Er komt een verdrag vol mooie woorden en veel beloften. Er komt confetti en champagne. Over tien jaar hebben we hetzelfde gesprek: ‘Waarom werkte Kopenhagen niet?’ We moeten niet nog eens tien jaar verspillen. We moeten nu beginnen met de techniek, zodat er een CO2-vrije toekomst is.
Alle partijen kunnen elkaar vinden in één eenvoudige afspraak: Elk land besteedt 0,2 % van het BNP aan research naar groene energie. Dat is 50 keer zoveel als nu, maar 10 keer minder dat het Kopenhagen-verdag kost. China en India zouden meedoen en het zou het klimaatprobleem oplossen. Waarom? Dan wordt deze energietechnologie zo goedkoop dat iedereen het koopt’
Dit zijn niet mijn woorden, maar de woorden klimaatonderzoeker Bjorn Lomborg (NOVA, 17 december 09). Ik kan me zowel vinden in zijn scepsis ten aanzien van Kopenhagen als in zijn oproep om te investeren in het ontwikkelen van groene energie zodat deze goedkoper wordt. Als groene energie eenmaal goedkoper is dan fossiele brandstof, dan zijn verdere stimuleringsmaatregelen overbodig. Dan komt de ontwikkeling vanzelf in een stroomversnelling.
Hoe zit het trouwens met dat innovatieplatform waar Balkenende indertijd nog voorzitter van was? Bestaat dat nog? Dat platform zou nu in het kader van groene energie goede diensten kunnen leveren.