Nuweira Youskine en Hassnae Bouazza stellen in hun oprechte artikel in NRC dat “grote en kleinere organisaties als Diyanet, Milli Görüs, de NMR of schimmige imambonden, … vaak maar één ding willen: het liefst hun eigen mensen op de belangrijke posities en als het even kan ook nog het herkomstland tevreden stellen.” Ze komen tot de conclusie: “Laten we ophouden ons vertrouwen te schenken aan deze dubieuze clubs die alleen maar zoveel mogelijk bestuurlijke posities willen bekleden en gemeenschapsgeld verkwisten aan alles …”
Even buiten de context van elkaar bestrijdende besturen van moslimomroepen om, toont deze kritiek van binnenuit aan dat het geen goed idee is om een moslimzuil, of een moslimmiddenveld te laten ontstaan. Je plaatst daarmee burgers met een moslimachtergrond onder een soort ondemocratisch gezag. Het versterkt ook de hokjesgeest en verhinderd assimilatie en integratie. PvdA en CDA vinden elkaar in het subsidiëren van zo’n middenveld. Ze subsidiëren daarmee ongewenste maatschappelijke ontwikkelingen, en laten de burger belasting betalen om problemen van een voedingsbodem te voorzien.