Als zoveel parlementsleden en ministers de Afghaanse man in de reportage van NOVA 14 maart 2009 steunen, waarom heeft hij en zijn familie dan nog asiel nodig? Misschien liep hij in het verleden gevaar, maar nu niet meer. Of hij schuldig of onschuldig is, kan ik aan de hand van de reportage onmogelijk beoordelen. Wel begrijp ik dat meneer lid is geweest van het onderdrukkende regime, en hij dit gegeven bij zijn asielaanvraag niet kenbaar heeft gemaakt.
In de reportage was hij omringt door zijn omvangrijke gezin. De vraag werd opgeworpen of dit gezin dan ook terug naar Afghanistan moeten. Mij lijkt de regel gerechtvaardigd dat wanneer familie in Nederland verblijfsrecht verkrijgt op basis van het asiel aan één persoon, dit recht op verblijf ook vervalt als het recht op asiel aan die persoon vervalt. Dat zou dan ook gelden voor minderjarige gezinsleden die in Nederland geboren zijn. Gezinshereniging werkt in die zin twee kanten op.
Wel vind ik dat ten aanzien van overplaatsing naar het land van herkomst coulance mag worden toegepast, met als doel een goede herstart in het land van herkomst mogelijk te maken. Als kinderen hun opleiding bijna af hebben, geef ze dan de gelegenheid deze af te ronden. Geef ook, indien nodig, een bedrag mee om herhuisvesting mogelijk te maken.
Het asiel kan als geslaagd worden beschouwd omdat de periode van levensgevaar overbrugd is. Het doel van asiel is namelijk mensen in levensgevaar veiligheid bieden. Als die veiligheid slechts tijdelijk bedreigt is, dan is ook slechts tijdelijk asiel nodig.