Bij het CDA waren er twaalf gegadigden voor het partijleiderschap. Uiteindelijk mochten zes kandidaten meedoen aan de verkiezingen. Ook bij GroenLinks wilde de partij een voorselectie maken op basis van geschiktheid. Van de twee gegadigden werd er één geschikt bevonden, te weten Jolanda Sap. Verkiezingen leken daarom overbodig. Tofik Dibi heeft evenwel verkiezingen geforceerd. Dit deed hij met door zich alvast als kandidaat te presenteren, voordat de partij over zijn kandidatuur had beslist. Hij was uitgebreid te bewonderen bij NOS Journaal bij Knevel & Van den Brink en bij Oog in oog.
En daar zat kandidaat Dibi dan vrijdagavond bij Nieuwsuur. Als kandidaat met een negatief stemadvies weliswaar, maar toch. Wat hij als eerste deed was het conflict met de partij tot inzet maken van zijn verkiezing. Het was van ‘het apparaat tegen het individu’ en ‘ik tegen het systeem.’ Nee, het ontstane conflict was niet te wijten aan het feit dat hij alle regels binnen GroenLinks aan zijn laars lapte. In zijn ogen waren die regels ondemocratisch en hadden daarom geen bestaansrecht. Spelregels verander je blijkbaar tijdens het spel. Bam!