Naar aanleiding van Pauw & Witteman, 12 april 2012
Van de zes vragen die ik stelde (zie mijn reactie op discussie tussen Ewout Irrgang en Peter Verhaar) is mijn vraag 3 enigszins vergelijkbaar met de vraag van Irrgang. Mijn andere vragen zijn in het interview met Wouter Bos door Pauw en Witteman niet aan de orde geweest. Dat geeft al aan dat een heel ander interview mogelijk zou zijn geweest, en dat het interview in de uitzending allerminst uitputtend was.
Grappig is dat ik vandaag op de website van de Volkskrant de versie van de Belgische onderhandelaars lees. Zij leggen de nadruk op het feit dat Bos ongevraagd toezeggingen doet, en die vervolgens weer intrekt. Deze gebroken beloften hebben bij de Belgen wantrouwen gewekt en zodoende de verdere onderhandelingen bemoeilijkt. Ook beschouwen ze de kettingzaagstrategie waarbij de Nederlandse onderdelen zijn gesplitst van de Belgische als een fout omdat de integratie van de Belgische en Nederlandse onderdelen al ver gevorderd was. Bos heeft naderhand vele miljarden moeten bijlappen om de Nederlandse onderdelen alsnog zelfstandig levensvatbaar te maken. Met dit nieuws uit België zijn mijn vragen 4, 5 en eigenlijk ook 6 vandaag relevanter gebleken dan ze gisteren nog leken.
Bij de beantwoording van de vraag van Irrgang (ofwel mijn vraag 3), kwam Bos trouwens te gemakkelijk weg. Natuurlijk is een deel van de toxische waardepapieren van ABN-AMRO door de overname in Engelse handen gekomen. De vraag is evenwel in hoeverre ABN-AMRO als zelfstandige bank door de crisis in problemen was gekomen. Veel banken hebben de crisis immers zonder al te grote kleerscheuren doorstaan. Waarom ABN-AMRO dan niet? Het probleem van Fortis waren niet alleen de toxische waardepapieren, maar ook, en misschien vooral, dat ze met ABN-AMRO sowieso al een overname hadden gedaan die boven de maat was. Toen kort daarna de kredietcrisis uitbrak, bleek het allemaal veel te veel te zijn. De kans is dus groot dat Nederland beter af was geweest, als ABN-AMRO niet verkocht was.
Bos zette in het interview bij P&W een zeer zwaar middel in door te vertellen dat De Wit hem had gebeld met verontschuldigingen over opmerkingen over dat Bos een vreemde rol heeft gespeeld. Dan verwacht je dat de journalistiek bij De Wit de deur plat loopt om te vragen wat er waar is van deze verontschuldigingen. Het kan zijn dat ik iets gemist heb, maar bij mijn weten zijn die verontschuldigingen nog bevestigd nog ontkent. Misschien dat we in Kamerdebatten daarover nog wat te horen krijgen. Het Belgische verhaal strookt overigens wel met de stelling dat Bos een vreemde rol heeft gespeeld.