Naar aanleiding van Nova, 11 juni 2009
Erg bemoedigend om te zien dat de talrijke jeugd in Iran in grote getale voor vrijheid kiest. Hopelijk winnen ze de verkiezingen, en zijn ze daarna voldoende in staat ook de geestelijke leiding van deze theocratie te bedwingen.
Vanzelfsprekend is dat niet. Er is al eens eerder een hervormingsgezinde president gekozen. Die had evenwel niet veel in de melk te brokkelen.
Desalniettemin is het hartverwarmend om te zien hoe de mensen aldaar niet meer in staat zijn zich aan de regels van wat wel en niet mag, te houden. Ze schreeuwen het gewoon uit: Vrijheid, vrijheid!
Blijkbaar is een Islamitisch regime de beste propaganda tegen moslimfundamentalisme. Iran is immers het land waar de hedendaagse Islamitische revolutie begon. Als het daar begint te kantelen, dan is dat wellicht een aanwijzing dat de hoogtijdagen van het moslimfundamentalisme elders ook tanende zijn. Ook Che Quevara en de RAF streden namens het marxisme voor de grote omwenteling, maar waren na de jaren 70 gewoon passé.