Naar aanleiding van Nova, 28 april 2009
Na de oorlog waren er opeens geen nazi’s meer. Zelf in Duitsland was de NSDAP in één keer weggevaagd. Maar goed ook natuurlijk, maar is dit nu een kwestie van inkeer of toch gewoon opportunisme?
Op de business school van het deftige Havard geven professoren toe dat ze vóór de crisis oppervlakkig bezig waren, te zeer gericht op korte termijn winst, maar dat ze nú als bij toverslag inzien dat bedrijven ook een maatschappelijke rol te vervullen hebben. Is dit inkeer of opportunisme?
Dezelfde studenten die voorheen stonden te springen voor een ‘blitz’-carrière op Wallstreet staan sinds kort te springen voor een carrière ‘to make the world a better place’. Inkeer of opportunisme?
Inkeer of opportunisme, inzicht is het in ieder geval niet, want de theorieën die de ene en de andere benadering beschrijven bestaan al tientallen jaren. Men schakelt gewoon over van de ene naar de andere bestaande theorie.
Wedden dat aan bedrijfskundefaculteiten aan beide kanten van de oceaan een hernieuwde belangstelling voor het ‘stakeholder model’ ten koste van het ‘shareholder model’ ontstaat?
Oude wijn wordt bijtijds in een bijdetijds zakje gedaan.
Met een nieuwe naam erop.