Naar aanleinding van Nova, 21 juli 2009
In het parool staat dat BTO tegen de tweehonderd leden heeft, van wie misschien maar de helft van Marokkaanse afkomst is. Maar de helft. Voor een belangenvereniging voor Amsterdamse taxichauffeurs is dat erg veel. Dit wekt sterk de indruk dat de vereniging oorspronkelijk bedoeld is voor taxichauffeurs van Marokkaanse afkomst. Inmiddels is BTO een ‘in principe’ algemeen toegankelijke organisatie, wellicht ook omdat allengs duidelijk is geworden dat het weren van taxichauffeurs die niet van Marokkaanse afkomst zijn, wettelijk gezien niet mogelijk is. ‘In principe’ betekent in dat geval eerder ‘pro forma’ dan ‘feitelijk’.
Opvallend tijdens het interview was de zwakke stellingname van de oprichter van BTO, Mekki Aulad Ahmed, ten opzichte van de misdragende Marokkaanse taxichauffeurs. Als Twan Huys vraagt of hij deze groep als maffia zou willen typeren, herinterpreteert hij die vraag alsof hem gevraagd is alle Marokkaanse taxichauffeurs of zelfs de hele Marokkaanse gemeenschap tot maffia te bestempelen. Zo kan hij deze vraag ontkennend beantwoorden. Later typeert hij de specifieke groep Marokkaanse taxichauffeurs die de boel verzieken als jongens die niet open staan voor verandering. Hoe is te verwachten dat iemand die nu al zo mild is tegenover de groep misdragende Marokkaanse taxichauffeurs, hard tegen hen zal optreden als ze de betalend leden zijn waar de vereniging het van moet gebben? Is de kans dan niet groot dat de BTO de misdragingen gaat bagatelliseren en/of de zwarte piet elders gaat leggen, zoals nu ook al gebeurd? Met zulk een zwakke stellingname is zelfs niet denkbeeldig dat de kwaadwillenden het op den duur het binnen de BTO voor het zeggen krijgen. Het is daarom maar de vraag of de overheid er goed aan doet dit initiatief te steunen.
Je kunt je überhaupt afvragen of het steunen van een in feite Marokkaanse taxivereniging, nadat juist Marokkaanse taxichauffeurs ernstig de orde hebben verstoord – met een dode als gevolg – wel zo’n goed idee is. Dan geef je de Amsterdamse taxibranche voor een deel toch in Marokkaanse handen, en is de coup van de kwaadwillenden die op de belangrijkste taxistandplaatsen de baas spelen, uiteindelijk geslaagd en zelfs van een legalistisch randje voorzien.